Vandaag werd ik getriggerd door deze tweet:
@indigonl Just wanted to let you know you have been on Twitter for 4 years today: http://t.co/CqYPy5HQYS
— Citytweeps Nederland (@citytweeps_NL) December 21, 2013
Vier jaar Twitter, is er wat veranderd?
2009: twee accounts
In 2009 startte ik op Twitter met twee accounts: één voor zakelijk en één voor privé. Op mijn privé account zat zelfs een slotje. Daar kwam ik al snel van terug: als kleine ondernemer is dat niet handig, want:
- Zakelijk en privé lopen in elkaar over. Ik ben een persoon, heb een persoonlijkheid, heb interesses, en een beroep. Maar hoe ik in mijn beroep met mensen en werk omga verschilt niet of nauwelijks van hoe ik in mijn privé-omgeving met zaken en mensen omga.
- Contacten lopen met twee accounts al snel door elkaar.
Al vrij snel heb ik het privé-account gesloten en ben verder gegaan op @indigonl. Als je wat langer op Twitter actief bent is dat ook wel zo leuk: je volgers krijgen een mix te zien van wie je bent, wat je doet, wat je bezighoudt en raakt, op alle fronten: in werk en daarbuiten.
2010 – 2011: hoe ga ik met Twitter om
In de artikelen Mijn Twitter strategie en Hoe kom ik aan Twitter volgers is te lezen hoe ik met Twitter omga, de do’s & don’ts, of ik werk haal uit Twitter en meer. Ik heb dat nog eens nagelezen en daarin is tussen toen en nu niet of nauwelijks wat veranderd.
2013: de balans
Afgelopen Twitter-jaar stond voor mij in het teken van ‘balans’. Ik merk dat ik (nog) kritischer en nauwkeuriger omga met wie ik wel volg en wie niet. Wie ik in Twitterlijsten zet en wie niet. Deels heeft dat te maken met de hoeveelheid informatie: hoe meer tweeps je volgt hoe lastiger het wordt de voor jou interessante tweets te filteren. Anderzijds met de balans tussen positief en negatief gestemde tweets. Afgelopen jaar springen er drie noemenswaardige punten uit.
1. Twitterlijsten
Lijsten maken het voor mij mogelijk om naar onderwerp te rangschikken (waardoor je sneller kunt lezen zonder steeds te hoeven schakelen). Zo heb ik een lijst voor fotografie/art, nieuws/politiek, social media, mens/psyche et cetera. In mei 2013 kwam het maximum van 20 lijsten te vervallen waardoor ik mijn lijsten beter kon inrichten want aan 20 kwam ik tekort. Een groot deel van mijn lijsten is publiek, een deel niet.
2. Waardevolle contacten
Het mooiste van Twitter blijft voor mij het ‘verbinden’. Ook in 2013 heb ik weer waardevolle contacten opgedaan. Het blijft bijzonder: mensen leren kennen die je zonder social media waarschijnlijk nooit tegen het lijf zou zijn gelopen. Bovendien kun je op een eenvoudige manier anderen met elkaar in contact brengen.
3. Weren van negativiteit
Ik merk dat frustratie (of in ieder geval het uiten daarvan) met betrekking tot politiek, economie, Europa, overheidsorganisaties en zo meer het afgelopen jaar is toegenomen. En voor je er erg in hebt doe je er zelf aan mee. En natuurlijk, ik kan me ook ergeren aan zaken die falen, met name als het gaat om onrecht. Ik weet ook dat ik daar als eenling niks aan kan veranderen. Ik kan mijn tijdlijn vol laten lopen met ‘de ellende van de wereld’, maar daar knap je niet bepaald van op.
In de tweede helft van 2013 ben ik gestart met het ontvolgen van accounts die alleen problemen spuien. Denk aan de onophoudelijke stroom van lokaal nieuws met betrekking tot criminaliteit. Accounts die zich enkel focussen op problemen binnen een specifiek onderwerp. Tweeps die zich in de stroom van negativiteit hebben laten meesleuren en geen positieve bijdragen meer lijken te kunnen leveren.
Tweeps die in het dagelijkse leven met probleemsituaties te maken hebben maar daar zelf ‘probleemoplossend’ mee bezig zijn ben ik wel blijven volgen. Dat vind ik positief. Denk aan crisiscommunicatie, advocatuur en overheidsinstanties zie samen willen werken / willen sparren met burgers.
Ik moet zeggen, dat scheelt veel, heel veel negativiteit. Minder lokaal en landelijk nieuws, meer blogs, creativiteit, vaknieuws en humor. Dat maakt Twitter voor mij weer een stuk luchtiger en plezieriger.
